De pompoenstaking: hoe de wereld in een herfstcrisis belandde

Pompoensoep, pompoentaart, pompoencurry… Pompoenen spelen tijdens de herfst de hoofdrol in menig keuken. Kids en volwassenen zitten al klaar om de hersenpan van hun pompoen uit te hollen en ‘m om te toveren in de meest angstaanjagende jack-o'-lantern.

Maar wat als alle pompoenen – zonder waarschuwing – besluiten dat ze er dit jaar mee ophouden?

Wat als ze klaar zijn met soep, klaar met Halloween? Wat als ze vrij willen zijn?

Het visioen

Tijdens de herfst-equinox lijkt er iets vreemds te gebeuren in de pompoenvelden. De pompoenen die zich jarenlang hebben neergelegd bij hun lot, lijken plotseling te rebelleren. Ze krijgen allemaal hetzelfde visioen: binnen enkele weken zullen ze in lantaarns of smakeloze herfstgerecht veranderen en ze zullen nooit avontuur en vrijheid kennen.

Accepteren ze dit verschrikkelijke lot? Hun hele pompoenlijfje begint te bibberen en schreeuwen:

NEE!

Ze weten precies wat hun te doen staat.

Tegen de tijd dat de zon is opgekomen staan de boeren voor een groot mysterie: alle pompoenvelden zijn leeg, maar van de pompoenen zelf is geen spoor te bekennen.

In de dagen erop beginnen de geruchten zich te verspreiden: lege, verlaten vrachtwagens, geplunderde zonnebrandafdelingen in Kruidvat en Trekpleister (Nivea, Garnier, àlles weg), gekaapte vliegtuigen…

What the f@%k is er gebeurd?

Muffe voetkussentjes

Overal ter wereld zijn de pompoenen verdwenen. De schappen in de supermarkt zijn leeg, herfstmarkten moeten het doen met droge bladeren en kastanjes, en chefs schreeuwen moord en brand:

“Hoe moet ik nu in hemelsnaam mijn pompoen velouté met truffel en kreeftensabayon gaan serveren?!”

Herfstreclames worden gecanceld of finaal verpest (“We gooien gewoon óveral kaneel op. Ik wil méér bladeren, méér kaarsen! En gebruik in elke zin het woord ‘gezellig’!”).

Cafés proberen wanhopig hun herfstmenu’s te redden; de favoriete pumpkin spice latte wordt vervangen door een appel-peerlatte. Maar de reviews liegen er niet om:

“De muffe voetkussentjes van mijn Chinese Naakthond smaken nog meer naar herfst dan deze latte!”

Een nachtmerrie

En de Halloween-partyplanners?

Die zitten helemaal met de handen in het haar. Zonder pompoenen ontbreekt de ziel van het Halloweenfeest. Kinderen die niet stoppen met huilen, ouders die ten einde raad zijn (“Misschien moeten we het hoofd van de kids uithollen en als lantaarn gebruiken?”).

Een Halloween zonder pompoen is als Kuifje zonder Bobby. Als Mark Rutte zonder fiets.

Hun grootste nachtmerrie is uitgekomen: niet Michael Myers die hun dorp komt afslachten, maar een wereldwijde pompoenstaking.

Waar zijn die verrekte Cucurbitaceae naartoe?!

Het tropische paradijs

Terwijl de wereldbevolking zich bevindt in complete chaos en wanhoop, hebben de pompoenen zich ondertussen gevestigd in een luxe resort in de Cariben. Op Instagram verschijnen foto’s van pompoenen die relaxed in een strandstoel aan een kokosnoot lurken.

“Dit is dus hoe vrijheid smaakt!”

Sommige pompoenen raken geïnspireerd en schrijven protestsongs als “We zijn geen soep!” en “Stop met (uit)hollen!” Er ontstaat een soort cult-beweging onder jonge pompoenen, die besluiten een strandtentje te openen, elke avond ukelele te spelen rondom het kampvuur en vooral: nooit meer terug te keren.

De grote pompoenonderhandelingen

Maar de oudere pompoengeneratie begint zich toch schuldig te voelen. Na lang over en weer gechat via Instagram, laat ze toe dat er een aantal personen het eiland betreden om “te komen praten”: een zero-waste-pompoen-chef, een medium dat in contact staat met de pompoenen in het hiernamaals, en een Halloweenenthousiasteling van 5 jaar in een Buzz-Lightyear-pak.

Ze beloven de pompoenen veranderingen. Geen lantaarns meer op elk erf, geen pijnlijke uitholsessies zonder verdoving, en vooral: minder soep, meer liefde.

Na dagen van onderhandelingen, veel tropische cocktails en een getekend “Pompoen-respect-plan”, keren de pompoenen eindelijk terug.

Wat een drama, die herfst zonder de iconische oranje vruchten. Gelukkig is het weer back to business as usual – nou ja, bijna. Pompoenen worden met respect behandeld en zijn officieel erkend als ‘seizoenscelebs’. Iedereen herinnert zich de Staking van ’24 als een les.

Zelfs pompoenen hebben grenzen.
Zelfs pompoenen willen zich geliefd en vrij voelen.